Liste
Wielkie rozdziały
- Considérations sur le...
- Les polonais : hier,...
- Les chroniques et annales...
- Histoire des peuples et des...
- Défense de la Pologne, ou...
- Histoire de Pologne. 7e...
- Histoire de la guerre...
- Histoire de la prétendue...
- Histoire des révolutions de...
- Pologne par M. Charles...
- Réflexions sur une brochure...
- Discours patriotique sur la...
Francuskojęzyczna prasa wydawana w Warszawie w 2. połowie XVIII.
Napoleon Bonaparte (1769-1821), cesarz Francuzów, twórca Księstwa Warszawskiego.
Po Powstaniu Listopadowym (1830-1831) tysiące Polaków musiało opuścić ojczyznę. Emigracja popowstaniowa nazywana jest « wielką », nie tylko ze względu na liczbę uchodźców, ale również ze względu na olbrzymią rolę, jaką odegrali oni w życiu kulturalnym i politycznym Francji i Polski.
Polacy stanowili znaczna grupę narodową wśród komunardów, (między 400 a 600 osób). Wielu wysokich rangą oficerów, głównie byłych powstańców 1863 roku, odegrało ważną rolę w wydarzeniach Komuny Paryskiej. Z kolei konserwatywne skrzydło polskiej emigracji we Francji stanęło po stronie rządu Adolphe’a Thiersa. Po obu stronach barykad, wielu z nich straciło życie lub było później (z różnych powodów) zmuszonych do opuszczenia Francji.
Koniec I wojny światowej przyniósł ze sobą znaczące zmiany na politycznej mapie Europy. Upadek wielkich mocarstw dał szansę na odrodzenie wielu państwom. Spełniło się też marzenie kilku pokoleń Polaków: po 123 latach rozbiorów Polska odzyskała niepodległość.
Historia emigracji ekonomicznej Polaków do Francji w okresie międzywojennym (1918-1939).
"Z jakimiż to emocjami witam znowu Polskę, pełną życia, żarliwą i przyjazną, albowiem to spotkanie naszych dwóch narodów, jest wyrazem ich wielowiekowej przyjaźni. I solidarności !" (Charles de Gaulle).