Józef Bohdan Zaleski był jednym z najwybitniejszych poetów polskich doby romantyzmu. Znajomość z Fryderykiem Chopinem zawarł jeszcze w Warszawie. Razem ze Stefanem Witwickim, Sewerynem Goszczyńskim, Edwardem Odyńcem, Dominikiem Magnuszewskim i Maurycym Mochnackim należał do kręgu młodych literatów warszawskich, w których towarzystwie często przebywał Chopin. Młodzi romantycy spotykali się w warszawskich kawiarniach, a spotkania często kończyły się w domach uczestników. Dyskutowali wtedy o sztuce i polityce, grali i słuchali muzyki. Kontakt z tym środowiskiem był bardzo istotny dla kształtowania się osobowości i poglądów młodego Fryderyka. Poeta i kompozytor spotkali się ponownie w Paryżu. Fryderyk Chopin był nawet świadkiem na ślubie swojego przyjaciela i Zofii Rosengardtówny, który miał miejsce 28 listopada 1846 roku w kościele św. Rocha. Na tę okoliczność kompozytor stworzył bliżej dziś nieznaną kompozycję Veni creator, którą wykonano na organach kościoła św. Rocha. Fryderyk Chopin skomponował również w Paryżu kilka pieśni do słów Zaleskiego. Są to: Dumka (1840), Śliczny chłopiec (1841), Dwojaki koniec (1845), Nie ma czego trzeba (1845).